Νέα, τεχνολογίες, επικοινωνίες, τηλέφωνα, GPS, όλα μαζί για να μην χάσουμε κλήση, να είμαστε συνδεδεμένοι ακόμα και στη βόλτα.. Πολλοί θα πουν όχι, αλλά μήπως τελικά πρέπει να ακολουθούμε τις τεχνολογίες κάνοντας τη ζωή μας λίγο πιο εύκολη ;
Ναι ναι, είναι ανάλογα από ποια πλευρά το δεις.. Καταρχήν να διαχωρίσουμε τις καταστάσεις. Δεδομένο : Η ενδοεπικοινωνία “χωρίζεται” σε 2 χρήσεις.
- Αυτή για το ταξίδι/εκδρομή
- Αυτή για την αστική χρήση
Σε κάθε περίπτωση πρέπει να σεβαστούμε τα πάντα. Τι εννοώ..
Σίγουρα υπάρχουν πολλοί που λένε ότι στη μοτοσυκλέτα είσαι εσύ και η μοτό σου. Τίποτα άλλο. Οκ, δεκτό, από την άλλη όμως στη σύγχρονη κοινωνία όπου οι περισσότεροι (πρέπει να) είμαστε “συνδεδεμένοι”, το να απαντήσεις ένα τηλέφωνο είναι πολύ σημαντικό. Ναι, θα σε “χαλάσει” ίσως εκείνη τη στιγμή αλλά θα καταφέρεις μετά να πεις “πάμε, συνεχίζουμε δυνατά” και να μην έχεις το άγχος.
Έτσι λοιπόν για την αστική χρήση, 
δεν μπορούμε τίποτα παρά να σεβαστούμε τους ανθρώπους που χρειάζεται να την έχουν. Γιατί ένα τηλεφώνημα μπορεί να είναι όντως τόσο σημαντικό. Εκτός αυτού, δεν χρειάζεται να σταματάς κάθε τρεις και λίγο, για να παίρνεις πίσω τις κλήσεις που έχασες όσο οδηγούσες. Άσε που με μαθηματική ακρίβεια το 90% αυτών που θα πάρεις πίσω δεν θα απαντήσουν :). Άρα.. απλά πραγματάκια. Κράνος, ενδοεπικοινωνία, και απαντάς σε ό,τι θέλεις χωρίς να ενοχλείσαι. Κάνεις τη δουλειά σου, είσαι κύριος στις υποχρεώσεις σου και πάνω από όλα, κάνεις τα πάντα με ασφάλεια.
Για το concept του ταξιδιού σίγουρα είναι κάτι που πλέον έχει περάσει τα βρεφικά στάδια, δουλεύει εξαιρετικά και απροβλημάτιστα και μας βοηθάει πολύ. Ναι, μας βοηθάει όσο και αν σου “χαλάει την αεροδυναμική” ή “σφυρίζει”. Με δουλεύεις;;; Θα πηγαίνεις στην Ελλάδα με 200+ χλμ και θα έχεις το νου σου για ενδοεπικοινωνία ; Και θα καταλαβαίνεις – ακούς ότι σφυρίζει ;
Anyway, σε τι σε βοηθάει λοιπόν η επικοινωνία ;
Δεν χάνεις χρόνο στην εκδρομή (bike to bike / group)
Πρόβλημα: Όλοι έχουμε βρεθεί στη θέση του να πηγαίνουμε εκδρομή/ταξίδι και να θέλουμε να μιλήσουμε για κάτι που αφορά το πρόγραμμα, την φυσική μας ανάγκη κλπ. Τι κάναμε έως τώρα; Φώτα, κόρνες, προσπέραση για να μπούμε μπροστά από τους σύντροχους για να μας δουν κλπ. Ακόμα χειρότερα όταν φτάνουμε στη διασταύρωση και τελικά είναι η ώρα της απόφασης, να πάμε αριστερά στην εξαιρετική διαδρομή ή όχι; Μήπως να πάμε δεξιά; Και μέχρι να βρεις την άκρη και να “συμφωνήσεις” έχουν περάσει 10 λεπτά, ένα τσιγάρο και μερικές φωτογραφίες. Έλα όμως που σε 30 χλμ έχουμε και άλλη διασταύρωση… Κάηκες, δεν θα βρεις ρυθμό ποτέ. Ποτέ όμως..
Λύση: Μιλάς στην ενδοεπικοινωνία σου (μοτοσυκλέτα με μοτοσυκλέτα) και λύνεις όλα σου τα “θέματα” χωρίς να χάνεις ρυθμό από την οδήγησή σου. Τόσο απλά. Θες είναι τουαλέτα, θες είναι αλλαγή πορείας, τα έχεις όλα απλά μιλώντας.
Βάζεις χρώμα με τον συνεπιβάτη
Ακριβώς το ίδιο με πιο πάνω γίνεται και τον συνεπιβάτη μας όσον αφορά το αν θα σταματήσουμε ή όχι κλπ..
Σκηνικό: Οδηγείς και θέλεις να πεις κάτι στην συνεπιβάτη σου. Σκέφτεσαι “κάτσε να κόψω ταχύτητα, να της το πω”. Κόβεις λοιπόν, ανοίγεις ζελατίνα (για να μην κάνεις στάση για να συνενοηθείς αν τελικά όντως θα κάνετε στάση) και αρχίζει ο διάλογος όπου Ο είναι ο οδηγός, και Σ η συνεπιβάτης :
– (Ο) Αγάπη, θα κάνουμε στάση για καφέ
– (Σ) Τι;; (με νόημα χεριού)
– (Ο)Θα σταματήσουμε για καφέ (πιο δυνατά)
– (Σ) (ανοίγει ζελατίνα το κορίτσι μας) Δεν σε ακούω…
– (Ο)(κόβεις ακόμα πιο πολύ ταχύτητα) ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΣΤΑΣΗ ;;;
– (Σ) Τι, θέλεις τουαλέτα ;;
– (Ο)Όχι, καφέ θέλω
– (Σ) Ό,τι θες
– (Ο) Πες μου τι θες..
– (Σ) Λέω όχι, πιο μετά
– (Ο) Δεν θες εδώ που είναι ωραία και γραφικά; (στο μεταξύ πηγαίνεις με 40 χ.α.ω.)
– (Σ) Άσε μας μωρέ, αφού θες εδώ τι με ρωτάς ;; (και τσαντίζεται, και σου ρίχνει και μια τσιμπιά τύπου “cruise control” στη μέση)
Δεν συζητάμε για το αποτέλεσμα της κουβέντας αλλά για όλο το concept. Και επίσης δεν συζητάμε για την περίπτωση που κάνει κρύο, βρέχει κλπ..εκεί δεν θα ανοίξει καν τη ζελατίνα.
Λύση.. χρησιμοποίησε μια ενδοεπικοινωνία που όχι μόνο θα σου λύσει τέτοιου είδους προβληματάκια, αλλά θα σου δώσει και ρυθμό, και καλύτερη επικοινωνία με τον/την συνεπιβάτη σου και θα μπορέσετε να δώσε χρώμα στην εκδρομή/ταξίδι καθώς θα μπορέσεις να την βάλεις πιο μέσα στο κόλπο εξηγώντας της πράγματα που βλέπετε, πράγματα στο δρόμο κλπ.
Σίγουρα οι “βαριοί” άντρες θα πουν “την ακούω όλη μέρα, να την ακούω και στη μηχανή;”. Δεκτό..αλλά δεν ξέρεις τι χάνεις μέχρι να δοκιμάσεις..
Είναι βελτίωση ασφαλείας (bike to bike)
Εδώ έχει να κάνει με το θέμα του να ειδοποιεί ο πρωτοπόρος για τυχόν προβλήματα στη διαδρομή κλπ. Πολύ πολύ μεγάλο “συν”, ειδικά όταν είσαι σε άγνωστα “μονοπάτια”. Φυσικά μέσα σε όλα θα μιλήσεις και θα γελάσεις επίσης, αλλά εδώ είναι πολύ σημαντικό να κρατηθούμε καθώς με τα γέλια μπορούμε πολύ εύκολα να παρασυρθούμε.
Σε βγάζει από το άγχος
Και εδώ έχει να κάνει με το τηλέφωνο και τις κλήσεις όπου όπως είπαμε, για κάποιους είναι πολύ σημαντικές γιατί μπορεί να μην προέρχονται μόνο από τη δουλειά, αλλά και από το σπίτι μας για παράδειγμα.
Παράλληλα το γεγονός της μεταφοράς τον οδηγιών του GPS (όπου και όταν υπάρχει) είναι κάτι που επίσης σε αφήνει συγκεντρωμένο στο δρόμο και αποφεύγεις να κοιτάς την οθόνη του.
Ακόμα το σκέφτεσαι;; Δυστυχώς ή ευτυχώς στις 99 από τις 100 περιπτώσεις είναι καλό να χρησιμοποιούμε τη νέα τεχνολογία προς όφελός μας.. Δεν μπορείς να συγκρίνεις ή να μένεις πίσω οδηγώντας με τον εξοπλισμό που οδηγούσες το 1990.
