Στην εποχή των πολλών club, forum, λεσχών κλπ, τα οποία σε βάζουν πιο μέσα στο νόημα του μοτοσυκλετισμού με πολλές καλές πλευρές, πιστεύω οτι έχουν ένα κακό το οποίο αποχρωματίζει την έννοια…
Και εξηγούμαι..
Πόσες φορές βρέθηκες να οδηγείς με παρέα, αλλά όταν πας να σκεφτείς “που παω;”, να μην έχεις ιδέα αν κοιτάς Βόρεια ή Νότια ; Που θα είναι η επόμενη στάση ; Τι έχουμε (στο περίπου) να αναμένουμε στο επόμενο βουνό ;;;
Δυστυχώς δεν είναι λίγες οι φορές που έχω πελάτες στο MotoRAID και έχουμε την κλασσική ατακα :
-Πήγαμε μια εκδρομή χθες…φανταστική
-Τέλεια, που ;
-Α, δεν ξέρω, ακολουθούσα τους μπροστινους..
Και αυτό είναι πολύ λυπηρό.. Για τους Χ ή Ψ λόγους (κυρίως λόγω έλλειψης χρόνου) δεν υπάρχει η δυνατότητα για ενα μικρό briefing πριν απο τη βόλτα. Το κακό είναι όμως οτι επαναπαυόμαστε στο “πάμε μωρέ, θα ξέρουν οι άλλοι”..
Θα μου πεις “ρε μεγάλε, και πως θα αναγκάσω τον καθε ένα να ξέρει που πάμε, δεν γίνεται !” . Σωστό και αυτό, αυτό είναι κάτι το οποίο θα πρέπει να το περάσουν οι “αρχηγοί” της εκδρομής, του ταξιδιού κλπ.. Να θέλει το κάθε μέλος να ασχοληθεί ενεργά με την κάθε εκρδομή. Γιατί με αυτό τον τρόπο θα μπούν πιο πολύ στο κλίμα, θα “νιώσουν” ακόμα περισσότερο και την πιο εύκολη στροφή..
Η προετοιμασία είναι μέρος του ταξιδιού.. και πολύ σημαντικό μάλιστα, είναι αυτό που σε κρατάει και σου δίνει την παραπάνω δύναμη να ξενυχτίσεις το βράδυ οργανώνοντας τη διαδρομή του ταξιδιού και την επόμενη μέρα να μην καταλαβαίνεις κούραση. Είναι αυτό που σου δίνει ενέργεια, ένα φυσικό “ναρκωτικό”.. Και είναι το καλύτερο.
Πάμε να μπούμε πιο δυνατά στο ταξίδι λοιπόν..πάμε να βάλουμε όλους τους συμμετέχοντες.
